Toen wij vorig jaar van vakantie terugkwamen, fietste mijn moeder linea recta naar de bibliotheek. Ze was het zat, kamperen met kleine kinderen in een te kleine bus met te Nederlands weer.

Haar rugzak puilde uit van de reisboeken, ter inspiratie voor volgend jaar. Costa Rica, Thailand, Maleisie, Zuid-Afrika waren de bestemmingen die op haar nachtkastje lagen en waar ze ‘s nachts over droomde. Geen gehang op druilerige campings in Noord-Frankrijk meer. Geen dagbesteding die van strand, naar zwembad naar speeltuin ging. Aan het einde van de dag had je niets gedaan, maar was je bekaf. En niet langer stress als het plotseling bleek te regenen en je geen flauw idee had hoe je nu goed de dag moest gaan doorkomen.

Vakantie moest weer voor iedereen leuk zijn. Mama en papa hadden goede ervaringen met onze korte voorjaarsvakantie naar Marokko afgelopen jaar, dus werden er meteen eind augustus plannen gesmeed voor een avontuurlijke vakantie voor volgend jaar.

Papa ging echter voor de wilde plannen van mama liggen. Hij had nu 2x met kinderen gevlogen en het was hem niet meegevallen. Hij stond open voor een avontuur, maar alleen als dat op maximaal 5 uur vliegen kon. tja, 5 uur vliegen, dan houd je niet veel keus over…..Het Midden-Oosten en Noord-Afrika waren veel te warm en onveilig. Moskou vond mama niet zo’n interessante bestemming en ook Oost-canada zag ze niet helemaal zitten.

Er bleef niet veel te vliegen over. En zo belandden wij afgelopen zomer in Ierland. Het smaragdgroene eiland waar je ontdekt dat het ene groen het andere niet is. Het eiland vol Keltische mystiek, gezellige kroegen en vervallen kastelen. Het eiland waar je weet dat het zomer is, omdat de regen in plaats van koud, dit keer warm is. Het eiland dat eeuwenlang heeft geleden onder Engelse overheersing en daar nog steeds de wonden van likt.

Het was een superleuke vakantie beste lezer. Maar 1 regendag, zelfs 2 stranddagen en verder met harde wind en dreigende, maar droge luchten ontdekken wat Ierland te bieden heeft. Kijk zelf!